<iframe src="https://www.googletagmanager.com/ns.html?id=GTM-W5F4PDSX" height="0" width="0" style="display:none;visibility:hidden"></iframe>

تهیه نقشه فنی برای برش لیزر CNC - (قسمت اول)

یکی از مهم‌ترین پارامترهای ساخت هر مجموعه، فرآیند برش و قطعه زنی می‌باشد که از ابتدایی‌ترین مرحله ساخت است. هر چقدر خطا در این مرحله بیشتر باشد کیفیت و دقت قطعه ساخته شده پایین‌تر می‌آید. بنابراین استفاده از دستگاه برش لیزر CNC (سی ان سی) یکی از بهترین راه‌حل‌های مورد‌نیاز در این مرحله می‌باشد.

که در ادامه، یک راهنمای عملی برای تهیه نقشه‌های فنی برای ماشین‌های CNC نیاز است و این‌که چرا نقشه‌های فنی مهم هستند و نحوه درست کردن یکی از آن‌ها به چه شکل است. در این بخش، به آن‌ها پرداخته می‌شود.

معرفی

سیستم‌های مدرن CNC می‌تواند هندسه یک بخش را مستقیما از فایل سه بعدی CAD تفسیر کند. نقشه‌های فنی، بسیار مهم هستند و به طور گسترده‌ در صنعت استفاده می‌شوند و به عنوان ابزاری جهت بهبود ارتباط نیازهای فنی بین طراح، مهندس و ماشین استفاده می‌شود.

در این مقاله، ما بررسی خواهیم کرد که چه زمانی و چرا باید از نقشه فنی برای سفارش CNC استفاده کرد و راهنمایی‌ها و دستورالعمل‌های اولیه و پیشرفته‌ای را برای یک طراحی ارائه خواهیم داد.

یک نقشه فنی به خوبی طراحی شده و با ابعاد کامل، در شکل زیر نشان داده شده است:

نقشه-فنی-برش-لیزر-1

یک نقشه فنی با ابعاد کامل

چرا نقشه های فنی هنوز مهم هستند؟

زمانی سفارش یک نقشه فنی ضروری است که مدل سه بعدی  CAD شما به صورت زیر باشد:

  • موضوعات (داخلی یا خارجی)
  • ویژگی‌هایی با قدرت تحملی که از حد استاندارد بالاتر رفته باشد
  • سطوح منحصربه‌فرد با الزامات تکمیلی خاص (زبری سطح و غیره)

این الزامات در یک فایل سه بعدی CAD قابل انتقال نیست.

زمانی‌که یک سفارش CNC مطرح می‌شود حتی اگر طراحی شما شامل موارد بالا هم نباشد، به طور کلی ضمیمه کردن فایل سه بعدی CAD به همراه یک نقشه، رویه مناسبی خواهد بود. معمولا فایل سه بعدی CAD برای برنامه‌نویسی دستگاه CNC استفاده می‌شود و نقشه به عنوان یک مرجع در طول کل فرآیند ماشین‌کاری استفاده می‌شود.

اکثر ارائه‌دهندگان خدمات CNC هم‌چنین می‌توانند بخش‌هایی را مستقیما از یک نقشه فنی تولید کنند و اغلب ترجیح می‌دهند آن‌ها از طریق فایل‌های سه بعدی CAD حاصل شده باشند، زیرا:

  • آن‌ها تفسیر سریع هندسی بخشی از نقشه دو بعدی را آموزش می‌دهند.
  • شناسایی ابعاد اصلی، عملکردها و ویژگی‌های مهم یک قسمت آسان تر است
  • ارزیابی هزینه تولید یک بخش آسان‌تر است.
  • استانداردهای مختلف و بهترین شیوه‌ها برای تهیه طرح فنی وجود دارد.

تا زمانی که تمام الزامات فنی به طور واضح بیان شده باشند، مهم نیست که چه تکنیک‌هایی برای تدوین نقشه‌های فنی‌تان استفاده می‌کنید. لازم نیست اما توصیه می شود، که ابعاد اصلی این بخش در فایل سه بعدی CAD منتقل شوند به‌علاوه، برای صرفه‌جویی در وقت، می‌توانید در نقشه فنی‌تان فقط مهم‌ترین ویژگی‌هایی را که می‌خواهید اندازه‌گیری کنید.

ساختار نقشه فنی

یک نقشه فنی شامل بخش های زیر است:

  • یک بلوک عنوان
  • نمایی تصویری/ایزومتریک از یک بخش
  • نماهایی از بخش ارتوگرافیک اصلی
  • نماهای اصلی بخش یا دیدگاه‌های جزئیات
  • یادداشت‌هایی برای تولیدکننده
نقشه-فنی-برش-لیزر-2

بلوک عنوان

بلوک عنوان، شامل اطلاعات پایه‌ای در مورد یک بخش است، مانند نام بخش، مواد، الزامات رنگ و پرداخت، نام طراح و شرکت. مهم این است که این اطلاعات اساسی را پر کنید، زیرا آن‌ها در مورد عملکرد بخش به تولید‌کننده اطلاع می‌دهند.

بلوک عنوان، هم‌چنین حاوی اطلاعات فنی دیگری است، مانند مقیاس نقشه، استاندارد مورد استفاده برای ابعاد و قدرت تحمل. عنصر دیگری که معمولا در بلوک عنوان ارائه می‌شود در گوشه طرح قرار گرفته است. گوشه طرح، روش‌ تصاویری را که در نقشه مرتب شده‌اند، را مشخص می‌کند. به طور معمول، نقشه‌های طراحی شده با استفاده از استانداردهای ASME  (ایالات متحده آمریکا، استرالیا) از طرح گوشه‌ای و استانداردهای ISO/DIN (اروپا) استفاده می‌کنند، مانند نقشه این مثال، که از اولین طرح گوشه‌ای استفاده کرده است.

نقشه-فنی-برش-لیزر-3

نمایش تصویری (ایزومتریک)

اضافه کردن یک یا چند تصویر سه بعدی از بخش موردنظر برای طرح شما توصیه می‌شود، زیرا این امر باعث می‌شود که در یک نگاه طراحی آسان‌تر درک شود. دیدگاه‌های ایزومتریک برای این اهداف مورد استفاده قرار گرفته و ترکیب می‌شوند، زیرا اطلاعات هندسی ممکن است ناخواسته بوده و خیلی دقیق نباشند که در این حالت خطوط عمودی، عمودی باقی می‌مانند و خطوط افقی به ۳۰ درجه کشیده می‌شوند.

نقشه-فنی-برش-لیزر-4

نمایی از ارتوگرافیک

بیش‌ترین اطلاعات در مورد هندسه، بخشی است در نمایش‌های اصلی ارتوگرافیک منتقل می‌شود. تصاویر دوبعدی را سه بعدی نشان می‌دهد به گونه‌ای که به صورت واقعی دیده می‌شود مثلا از یک طرف، طرف دیگر جعبه دیده شود. فقط بخش‌هایی از قطعات به این صورت ترسیم می‌شوند که به این شکل ارتباطات واضح‌تری از ابعاد و ویژگی‌های آن‌ها فراهم شود.