پروژهای که چاپ سه بعدی دست مصنوعی و بازیافت را به هم پیوند داده است
دو نمونه از بهترین کاربردهای پرینت سه بعدی، قابلیت استفاده از مواد اولیهی بازیافتی و توانایی چاپ دست و پای مصنوعی است. پروژهی Million Waves از پلاستیکهایی که در اقیانوس رها شدهاند استفاده میکند تا برای کسانی که نیاز دارند اعضای بدن مصنوعی تولید کند. سالانه حدود ۲۸ میلیارد پوند زبالهی پلاستیکی به اقیانوس ریخته میشود. و حدود ۴۰ میلیون نفر به دست و پای مصنوعی احتیاج دارند. از این میزان فقط حدود ۵ درصد از آنها توان خرید اعضای بدن مصنوعی را دارند. چرا که اعضای مصنوعی داخل بازار چندین هزار دلار میارزند.
برای خیلی از انسانهای عادی این دو گزاره بی ربط و بی اهمیت به نظر میرسند. اما لارا و کریس موریارتی از این آمار و ارقام به این نتیجه رسیدند که میتوان برای این دو مشکل، یک راه حل یگانه پیدا کرد. آنها هیچ دانش و هیچ پیش زمینهای در هیچیک از این دو رشته نداشتند. اما انگیزهی بالایی برای تغییر داشتند.
کریس معتقد است: «ما فکر کردیم که آیا منطقی به نظر نمیرسد که چیزی که در یک معنا اسفناک است و چیزی که در معنای دیگری ناراحتکننده است را بگیریم و با یکدیگر ترکیب کنیم؟» و دو ماه بعد، آنها در کارگاه خود در اتاق نشیمن خانهشان این کار را انجام میدهند. لارا و کریس برای پیدا کردن مواد اولیه خود به ساحل میروند و بطریهای رها شده و کیسه های نایلونی را جمعآوری میکنند. سپس این پلاستیکها را با دست و یا با دستگاه خرد کنندهی خانگیشان خرد میکنند. و با استفاده از این مواد اولیه دست مصنوعی درست میکنند. تیم Million Waves علاوه بر لارا و کریس موریارتی شامل جودی و جاناتان فیشر است که به آنها مشاورهی پزشکی میدهند و برایان توتنهام که متخصص مسائل زیست محیطی است.
لارا میگوید: «سختترین بخش این کار تهیهی پلاستیک است. شرکتهای زیادی در آمریکا وجود ندارند که کارشان تبدیل زبالههای پلاستیکی به پلاستیکهای قابل پرینت باشد. و وارد کردن این مواد از اروپا و استرلیا خیلی گران است.» به همین دلیل آنها خود به دنبال سازمانهایی رفته اند که میتوانند در این پروژه یاریشان کنند.
در ابتدا آنها با Washington CoastSavers همکاری میکنند. یک شرکت غیر انتفاعی که هرسال چندین هزار پوند زباله از سواحل واشینگتون جمعآوری میکند. به محض اینکه این زوج بتوانند دستگاه خرد کننده تجاری خریداری کنند، خواهند توانست پلاستیک را در مقادیر بسیار زیادتری فرآوری کنند.
آنها همچنین یک کمپانی در ورمانت پیدا کردهاند که میتواند پلاستیک را به مواد اولیهی قابل پرینت تبدیل کند. پس از آنکه آنها کارشان را به خوبی یاد گرفتند برای سایر داوطلبان چاپ سه بعدی اعضای مصنوعی، پول جمعآوری میکنند. آنها جعبه ابزاری تهیه کردهاند که شامل نوک انگشتان مصنوعی (غیر پلاستیکی)، سیم و پیچهای مورد نیاز برای تهیه دست است. از این جعبهها در ایالات متحده آمریکا، مکزیک، کوستو ریکو و فیلیپین استفاده شده است.
این پروژه در ۲۲ آوریل ۲۰۱۸ آغاز به کار کرده است و از همان روزهای اول با یک شرکت استرلیایی و ان جی اوی E-Nable همکاری میکند.
قیمت اعضای بدن مصنوعی که در بازار وجود دارند تا چندین هزار دلار است. اما اعضای بدن مصنوعیای که این پروژه تولید میکند تنها ۴۵ دلار هستند. علاوه بر قیمت پایین، این اعضا دقیقاً برای صاحبان آنها طراحی سه بعدی و سپس تولید شده اند. کریس میگوید: تنها با ۱۵ بطری پلاستیکی، ۴۵ دلار و ۲ روز و نیم زمان میتوان به یک کودک کمتوان زندگی بخشید.
اگرچه این پروژه هنوز در مرحلهی تحقیق و پیشرفت است اما تاکنون برای ۱۸ نفر دست مصنوعی پرینت کرده است. کسانی که به عضو مصنوعی احتیاج دارند میتوانند اندازههای خود را برای میلیون ویوز بفرستند و عضو مورد نظر را تحویل بگیرند. با پیشرفت بیشتر این پروژه میتوان مشکل آلودگی اقیانوسها را حل کرده و در عین حال به معلولین بسیاری در کشورهای در حال توسعه کمک کرد.
نظرات کاربران