پرینتر سه بعدی و مجسمهسازی توسط یک مجسمهساز با بیماری پارکینسون
پرینتر سه بعدی و مجسمهسازی توسط یک مجسمهساز با بیماری پارکینسون
در اینجا، به پرینتر سه بعدی و مجسمهسازی توسط یک مجسمهساز با بیماری پارکینسون، میپردازیم، Charles-Eric Gogny یک مجسمهساز حرفهای فرانسوی است که در زمینهی چاپ سه بعدی و طراحی سه بعدی فعالیت میکند. او با اشکال ارگانیک جذاب، تلاش میکند تا مصنوعات خیالی از جهان و هستی را از طریق مجسمهسازی نشان دهد. این موارد تولید شده، ترکیبی از انسان، حیوانات و سبزیجات است.
چارلز اریک توضیح میدهد، که چگونه با استفاده از پرینت سه بعدی با استفاده از متریالهای برنز و پلی آمید طراحی سه بعدی کند و با استفاده از این تکنولوژی جدید، برای او این امکان را فراهم کرد که بتواند حتی با وجود بیماری پارکینسون در زمینهی مجسمهسازی به فعالیتش ادامه دهد.
این متن، در قالب مصاحبهای با چارلز اریک گونگی ارائه شده است.
چگونه پرینتر سه بعدی طراحی و معماری را تغییر میدهد؟
بدیهی است، طراحان سه بعدی با استفاده از طراحی سه بعدی و چاپگر سه بعدی توانستند، طراحی و ظاهر مجسمه را تغییر دهند. چاپ سه بعدی، سهولت ایجاد تغییرات شکل، مونتاژ، تقارن، حرکات، اثرات فیزیکی، فراکتالها و غیره را ارائه دهند. اما، نکتهی شگفتانگیز در مورد پرینت سه بعدی، این است که میتواند تصاویر مجازی و غیرواقعی را به یک شی واقعی تبدیل کند و همان اثر را تولید کند.
چگونه مدلسازی سه بعدی با مجسمهسازی دستی متفاوت است؟
مدلسازی کامپیوتری به نظر میرسد، نسبت به مدلسازی دستی قابلیت تجسم بیشتری داشته باشد؛ به این معنی که میتوان از طراحی در ذهن به تجسم بر روی صفحه با تنظیم پارامترها اقدام کرد که به مهارت کمتری نیاز دارد و شرایطی با امکانات فراوانی میتواند فراهم کند!
قبل از آشنایی با پرینتر سه بعدی، من به دلیل بیماری پارکینسون و لرزش ناخودآگاه دستهایم، نمیتوانستم کارم را به خوبی انجام دهم چرا که مجسمهسازی، با دست بسیار مرتبط بود اما؛ با استفاده از پرینتر سه بعدی، به استفاده از دست به آن صورت نیازی نیست، چرا که؛ از طریق کامپیوتر همین کار با کیفیت و سرعت بیشتری انجام میشد، که تنها استفاده از چشم کافی بود.
مشکلات متعددی در رابطه با مجسمهسازی وجود دارد. اما؛ آنچه که هنوز وجه اشتراک بین این دو فرآیند است؛ نیاز به دانستن چگونگی تولید و انتخاب شکلی است که ما قصد تولید آن را داریم.
چگونه چاپ سه بعدی به شما کمک میکند تا با وجود داشتن بیماری پارکینسون مجسمهسازی کنید؟
بیماری پارکینسون، به من این اجازه را نمیداد تا بتوانم با استفاده از رس، گچ و یا موم مجسمه بسازم. اما خوشبختانه هنوز میتوانم موس کامپیوتر را کنترل کنم. اما، با استفاده از چاپ سه بعدی توانستم مجسمههای واقعی و قابل لمسی را بسازم که نه تنها از مجسمههایی که به صورت دستی، تولید شده بودند، بهتر بود بلکه حتی توانستم مجسمههایی را تولید کنم ک حتی برای من قابل تصور نبودند.
شما برای طراحی مدلهای خود از Blender و Meshmixer استفاده میکنید. چرا این برنامههای نرم افزاری را انتخاب کردید؟
این دو برنامه مزیت بزرگ و آزادی بیشتری را برای من فراهم میکنند، به علاوه؛ استفاده کردن از آن نیز نسبتا آسان است.
آیا میتوانید نکاتی را در مورد طراحی و چاپ سه بعدی بیان کنید؟
گاهی اوقات من با استفاده از یک تصویر ذهنی یا طراحی با قلم شروع به طراحی سه بعدی میکنم و سپس ابزارهایی برای تحقق آن جستجو میکنم. سپس، با دستکاری ابزار Blender، گاهی اوقات شکلهای کاملا متفاوت اما قابل توسعهای پیدا کنم.
برای مجموعههای پیچیدهای که عناصری پیچیده دارند، عملیات عملی کردن آن بسیار دشوار است. در این موارد، از ابزار Meshmixer‘s “Make Solid استفاده میکنم.
مجسمههای حاصل از پرینتر سه بعدی شما از برنز یا پلی آمید (SLS) ساخته شدهاند. چرا این مواد چاپ سه بعدی را ترجیح میدهید؟
پلی آمید (SLS)
من از متریال پلیآمید(SLS)سفید، به دلیل هزینهی کم آن، ویژگیهای مکانیکی پلی آمید و فراهم شدن مواردی با جزییات فراوان و بسیاری ویژگیهای دیگر که قابل اجرا هستند، استفاده میکنم.
برنز
از برنز نیز به دلیل ظاهری قوی و بادوام، وزن و انطباقش در شکلدهی تقریبا همهی مواد که جزییات بسیار بیشتری از پلیآمید فراهم میکرد. به علاوه، از ویژگیهای بازتابشی با جزییات فراوان و ظاهری گرانبها استفاده میکنم.