Unkown

گردنبند اصفهان

مرکزیت اصفهان در ایران صفوی شاید بیش از هر چیز به نفع رشد و پیشرفت هنر معماری و هنرهای حاشیه‌ای‌اش تمام شده‌باشد. هنوز هم معماری آن دوره یکی از مهم‌ترین ویژگی‌هایی است که اصفهان را از بقیه شهرها جدا می‌کند.

گردنبند اصفهان از مجموعه شهردنیا، برگرفته از رسمی‌بندی‌های اصفهان است که با قطع و وصل‌ها و آمد و شد‌های نور و سایه، هزارتویی را می‌سازند که می‌شود با هر نگاه در آن چیزی یافت. این بازی و تکاپویی که از در هم آمیختن ادراک‌های دیداری اتفاق می افتد، سبُکی دل‌انگیزی دارد، انگار هر بار چشمت را از این طاق‌ها و مقرنس‌ها برمی‌داری، یک چیز تازه کشف شده با تو همراه شده‌است.

انگشتر اصفهان

مرکزیت اصفهان در ایران صفوی شاید بیش از هر چیز به نفع رشد و پیشرفت هنر معماری و هنرهای حاشیه‌ای‌اش تمام شده‌باشد. هنوز هم معماری آن دوره یکی از مهم‌ترین ویژگی‌هایی است که اصفهان را از بقیه شهرها جدا می‌کند.

روزی، روزگاری رودخانه‌ی بزرگ شهر، به جز آب و زندگی، هنر و زیبایی به اصفهان می‌بخشیده: پل‌هایی زیبا و بی‌نظیر بر بالای رود که راستی بیش از آن که محل گذر باشند، محل توقف‌اند. انگشتر اصفهان از مجموعه شهر دنیا، الهام گرفته از توالی پل‌ها و پرسپکتیوی است که بازی شیطنت‌باری را در ذهن شروع می‌کند که می توان ساعت‌ها، سرخوشانه، در آن جست و خیز کرد.

انگشتر سالسا

انگشتر استیل

از مجموعه هندسه عاشقی

گوشواره حلقه ای بز شوش

وزن تقریبی طلا: 5.1 گرم

از مجموعه گلین

گردنبند کاسه ساری ( ساری گلین)

گردنبند مرغ شوش

دستبند بز شوش

گوشواره بز شوش

وزن تقریبی طلا: 3 گرم

گردنبند نیکوزیا

طلا: 1.8 گرم

 

دیوارها را همیشه انسان ها ساخته اند. گاهی برای امنیت، گاهی به بهانه امنیت. بعضی دیوارها اما در یک مقطع تاریخی عجیب و غریب شکل گرفته اند. مثل مرزها که بعضی هایشان بی حساب و کتاب کشیده شده اند که یک تمدن را، یک شهر را، یک قوم را، یک خاندان را چند پاره کرده اند. گاهی دیوارها یادآور دوره هایی هستند که ما انسان ها تفاوت ها را پر رنگ تر از مشابهت ها می دانسته ایم. در نیکوزیا یکی از این دیوارهای عحیب و غریب را می بینی که در دوره ای تفاوت مردم در دو سوی دیوار را نشان می داده است. شهری که قرن ها مردمش اهل یک شهر بوده اند. مردمی که هر چند با هم فرق هایی داشتند اما شب ها یک ماه آسمان شان را روشن می کرد، روزها عطر غذاهای مشابهی توی خانه هاشان بود، لباس هایی شبیه هم می پوشیدند و توی عروسی هاشان با آهنگ های مشترکی می رقصیدند.
دیوار نیکوزیا توی این سال ها زورش به زندگی ای که در دو طرف آن با حس و حال مشابهی در جریان بوده نرسیده. مردمی که حالا دلشان به یاد مشابهت ها گرم تر است، دارند ذره ذره این دیوار را پس می زنند. انگار خاطره روزهایی که دیوار نبود از گوشه های زندگی روزمره آدم ها – ذره ذره و کم کم- به هم وصل می شوند و و وسط این دیوار دارد با صدای پای این خاطرات ترک می خورد. شاید ابری که چترهای آدم های دو سوی دیوار را همزمان باز می کند، دارد پایه های دیوار را آرام آرام فرو می ریزد.

انگشتر نیکوزیا

وزن تقریبی طلا: 2 گرم

 

دیوارها را همیشه انسان ها ساخته اند. گاهی برای امنیت، گاهی به بهانه امنیت. بعضی دیوارها اما در یک مقطع تاریخی عجیب و غریب شکل گرفته اند. مثل مرزها که بعضی هایشان بی حساب و کتاب کشیده شده اند که یک تمدن را، یک شهر را، یک قوم را، یک خاندان را چند پاره کرده اند. گاهی دیوارها یادآور دوره هایی هستند که ما انسان ها تفاوت ها را پر رنگ تر از مشابهت ها می دانسته ایم. در نیکوزیا یکی از این دیوارهای عحیب و غریب را می بینی که در دوره ای تفاوت مردم در دو سوی دیوار را نشان می داده است. شهری که قرن ها مردمش اهل یک شهر بوده اند. مردمی که هر چند با هم فرق هایی داشتند اما شب ها یک ماه آسمان شان را روشن می کرد، روزها عطر غذاهای مشابهی توی خانه هاشان بود، لباس هایی شبیه هم می پوشیدند و توی عروسی هاشان با آهنگ های مشترکی می رقصیدند.
دیوار نیکوزیا توی این سال ها زورش به زندگی ای که در دو طرف آن با حس و حال مشابهی در جریان بوده نرسیده. مردمی که حالا دلشان به یاد مشابهت ها گرم تر است، دارند ذره ذره این دیوار را پس می زنند. انگار خاطره روزهایی که دیوار نبود از گوشه های زندگی روزمره آدم ها – ذره ذره و کم کم- به هم وصل می شوند و و وسط این دیوار دارد با صدای پای این خاطرات ترک می خورد. شاید ابری که چترهای آدم های دو سوی دیوار را همزمان باز می کند، دارد پایه های دیوار را آرام آرام فرو می ریزد.

گردنبند گرانادا

گوشواره نیکوزیا

دیوارها را همیشه انسان ها ساخته اند. گاهی برای امنیت، گاهی به بهانه امنیت. بعضی دیوارها اما در یک مقطع تاریخی عجیب و غریب شکل گرفته اند. مثل مرزها که بعضی هایشان بی حساب و کتاب کشیده شده اند که یک تمدن را، یک شهر را، یک قوم را، یک خاندان را چند پاره کرده اند. گاهی دیوارها یادآور دوره هایی هستند که ما انسان ها تفاوت ها را پر رنگ تر از مشابهت ها می دانسته ایم. در نیکوزیا یکی از این دیوارهای عحیب و غریب را می بینی که در دوره ای تفاوت مردم در دو سوی دیوار را نشان می داده است. شهری که قرن ها مردمش اهل یک شهر بوده اند. مردمی که هر چند با هم فرق هایی داشتند اما شب ها یک ماه آسمان شان را روشن می کرد، روزها عطر غذاهای مشابهی توی خانه هاشان بود، لباس هایی شبیه هم می پوشیدند و توی عروسی هاشان با آهنگ های مشترکی می رقصیدند.
دیوار نیکوزیا توی این سال ها زورش به زندگی ای که در دو طرف آن با حس و حال مشابهی در جریان بوده نرسیده. مردمی که حالا دلشان به یاد مشابهت ها گرم تر است، دارند ذره ذره این دیوار را پس می زنند. انگار خاطره روزهایی که دیوار نبود از گوشه های زندگی روزمره آدم ها – ذره ذره و کم کم- به هم وصل می شوند و و وسط این دیوار دارد با صدای پای این خاطرات ترک می خورد. شاید ابری که چترهای آدم های دو سوی دیوار را همزمان باز می کند، دارد پایه های دیوار را آرام آرام فرو می ریزد.

 

وزن تقریبی طلا: 1.2 گرم

گوشواره گرانادا

گرانادا شهری است در جنوب اسپانیا. قرن‌ها و قرن‌ها زندگی طیف متنوعی از مردم، از اقلیت‌های قومی و نژادی گرفته تا اقلیت‌های دینی، چنان فضای روادار و سهل گیری در این شهر به وجود آورده‌است که بازتاب آن را می‌توان در گوشه گوشه شهر یافت. مردم گوناگونی در طول تاریخ زندگی‌شان در این شهر، خط و ربطی از خودشان به یادگار گذاشته‌اند که امروزه در پیکره واحدی جمع آمده که به آدم یادآوری می‌کند که فرهنگ‌های مختلف آن‌قدر به هم نزدیک می‌شوند تا ترکیبی بسازند که تار و پودش هر کدام از رنگی است، و راستی که این فرش هزار نقش چه‌قدر از هرکدام از آن‌ها قشنگ‌تر است.

قطعه گرانادا از مجموعه شهر دنیا، برگرفته از موسيقي و رقص فلامنکو يکي از نماد­هاي زيباي اين تلفيق فرهنگي است که هر بخش­اش از يک فرهنگ و آيين برگرفته شده و آن­قدر هنرمندانه و اعجاب­آور در کنار هم قرار گرفته که انگار دارد سرخوشانه داستان ميل مهارناپذير مردمان گرانادا به زندگي را روايت مي­کند.

گوشواره شیراز

وقتی در خیابان‌های این شهر قدم می زنی، انگار همه چیز شعر است، هوا، بناها، درخت‌ها، باد و باغ‌هایی که ردیف سروها در آن انگار قافیه شهری به اسم شیراز است. سروهایی که حالا دیگر نمی‌شود بعد از این همه سال که در شعر بزرگ‌ترین شاعران ایرانی زندگی کرده‌اند، همین‌طور خشک و خالی بهشان گفت: درخت! حتی این سرو، آن جوری که در شعرها معرفی شده‌اند، فقط نماد پایداری و آزادگی نیستند، آن‌ها مهربان و شوخ طبع بازی می‌کنند و سبزی‌شان به ازدحام خیابان‌ها طعنه می زند.

گردنبند شیراز

وقتی در خیابان‌های این شهر قدم می زنی، انگار همه چیز شعر است، هوا، بناها، درخت‌ها، باد و باغ‌هایی که ردیف سروها در آن انگار قافیه شهری به اسم شیراز است. سروهایی که حالا دیگر نمی‌شود بعد از این همه سال که در شعر بزرگ‌ترین شاعران ایرانی زندگی کرده‌اند، همین‌طور خشک و خالی بهشان گفت: درخت! حتی این سرو، آن جوری که در شعرها معرفی شده‌اند، فقط نماد پایداری و آزادگی نیستند، آن‌ها مهربان و شوخ طبع بازی می‌کنند و سبزی‌شان به ازدحام خیابان‌ها طعنه می زند.

گوشواره والس