هـمه پـدیده هایی کـه در اطراف مـا در حـال رخ دادن هـستند در حـال تولید دیتا (اطـلاعات) هـسـتند، حواس پنج گانه این اطلاعات ر ا دریافت می کنند، ذهن آن ها را تحلیل کرده و نـتیجه نوعی ادراک هست که بر پایه حواس پنجگانه انسان شکل گرفته می شود. این مسئله بـه این معناست کــه اگر ساختار فیزیکی حواس پنجگانه ما متفاوت می بود، ما درک متفاوتی از محیط پیرامون داشتیم.

مـعماری و صدا تشابهات زیادی  دارند. همانطور که معماری با استـفاده از متـریال هــایی مــثل آجر، سیمان و.. یک فضای فیزیکی و ملموس خلق می کند، صدا هم با استفاده از امواج با فرکانـس های صوتی مختلف، سوژه را در یک فضای صوتی قرار می دهد. تفاوت اساسی این دو در نـحوه ادراک ما انسان هاست، به طوری که فضایی که در معماری شکل می گیرد با حواس بینایی و لامسه قابل درک است درحالی که ادراک صدا تنها با حس شنوایی صورت می گیرد.

با آنالیز یک فایل صوتی می توان آن را به متغیرهایی تجزیه کرد که در طول زمان تغییر می کنند. پارامـترهایی مثـل فرکانس، بلندی صدا (Amplitude) و سرعت – هـر صدایی قابل تـجزیه بـه این متغیرها بوده و با دانستن این متغیرها می توان آن صدا را بازتولید کرد.  با آنالیز هر فایل صوتی می توان این متغیرها را از آن مشتق کرد و در قالب دیتای عددی درآورد. ما در این ورکشاپ سعی می کنیم از اطلاعات به دست آمده از آنالیز فایل صوتی برای تولید یک حجم سه بعدی استفاده کنیم.  قرار گرفتن خود پدیده شنیداری(فایل صوتی) و ترجمه پدیده شنیداری(حجم) در کنار هم، مقایسه و تحلیل میزان نزدیکی تجربه این دو به یکدیگر و شناخت روابط بین این دو چالش اساسی کارگاه ساونداسکیپ است.

[cool-timeline layout=”default” animation=”none” date-format=”F j” icons=”NO” show-posts=”20″ skin=”default”]